تاریخچه اینترنت

اتحاد جماهیر شوروی آن زمان موشكی با نام «اسپونیك» (Spotnik) را به فضا می فرستد و نشان می دهد دارای قدرتی است كه می‌تواند شبكه های ارتباطی آمریكا را توسط موشك‌های بالستیك و دوربرد خود از بین ببرد. آمریكایی‌ها در پاسخگویی به این اقدام روس‌ها, موسسه پروژه های تحقیقی پیشرفته “ARPA” را به‌وجود آوردند. هدف از تاسیس چنین موسسه ای پژوهش و آزمایش برای پیدا كردن روشی بود كه بتوان از طریق خطوط تلفنی, كامپیوترها را به هم مرتبط نمود. به طوری كه چندین كاربر بتوانند از یك خط ارتباطی مشترك استفاده كنند. در اصل شبكه‌ای بسازند كه در آن داده ها به صورت اتوماتیك بین مبدا و مقصد حتی در صورت از بین رفتن بخشی از مسیرها جابه‌جا و منتقل شوند. در اصل هدف “ARPA” ایجاد یك شبكه اینترنتی نبود و فقط یك اقدام احتیاطی در مقابل حمله احتمالی موشك های اتمی دوربرد بود. هر چند اكثر دانش امروزی ما درباره شبكه به‌طور مستقیم از طرح آرپانت “ARPPA NET” گرفته شده است. شبکه ای که همچون یک تار عنکبوت باشد و هر کامپیوتر ان از مسیرهای مختلف بتواند با همتایان خود ارتباط دااشته باشد واگر اگر یک یا چند کامپیوتر روی شبکه یا پیوند بین انها از کار بیافتاد بقیه باز هم بتوانستند از مسیر های تخریب نشده با هم ارتباط بر قرار کنند.

این ماجرا با وجودی كه بخشی از حقایق به‌وجود آمدن اینترنت را بیان می‌كند اما نمی‌تواند تمام واقعیات مربوط به آن را تشریح كند. باید بگوییم افراد مختلفی در تشكیل اینترنت سهم داشته اند آقای “Paul Baran” یكی از مهمترین آنهاست. آقای باران كه در دوران جنگ سرد زندگی می‌كرد می‌دانست كه شبكه سراسری تلفن آمریكا توانایی مقابله با حمله اتمی شوروی سابق را ندارد. مثلا اگر رییس جمهور وقت آمریكا حمله اتمی متقابل را دستور دهد, باید از یك شبكه تلفنی استفاده می‌كرد كه قبلا توسط روس‌ها منهدم شده بود. در نتیجه طرح یك سیستم مقاوم در مقابل حمله اتمی روس‌ها ریخته شد.آقای باران (Baran) تشكیل و تكامل اینترنت را به ساخت یك كلیسا تشبیه كرد و معتقد بود, طی سال های اخیر هر كس سنگی به پایه ها و سنگ های قبلی بنا اضافه می كند و انجام هر كاری وابسته به كارهای انجام شده قبلی است. بنابراین نمی توان گفت, كدام بخش از كار مهمترین بخش كار بوده است و در كل پیدایش اینترنت نتیجه كار و تلاش گروه كثیری از دانشمندان است. داستان پیدایش اینترنت با افسانه و واقعیت در هم آمیخته شده است.

در اوایل دهه 60 میلادی آقای باران طی مقالاتی پایه كار اینترنت امروزی را ریخت. اطلاعات و داده‌ها به صورت قطعات و بسته های كوچكتری تقسیم و هر بسته با آدرسی كه به آن اختصاص داده می‌شود به مقصد خاص خود فرستاده می‌شود. به این ترتیب بسته‌ها مانند نامه‌های پستی می توانند از هر مسیری به مقصد برسند. زیرا آنها شامل آدرس فرستنده و گیرنده هستند و در مقصد بسته‌ها مجددا یكپارچه می‌شوند و به صورت یك اطلاعات كامل
آقای باران (Baran) طی مقالاتی اینچنینی ساختمان و ساختار اینترنت را پیش‌گویی كرد. او از كار سلول های مغزی انسان به عنوان الگو استفاده كرد, او معتقد بود: وقتی سلول‌های مغزی از بین بروند, شبكه عصبی از آنها دیگر استفاده نمی كند و مسیر دیگری را در مغز انتخاب می‌كند. از دیدگاه وی این امكان وجود دارد كه شبكه‌ای با تعداد زیادی اتصالات برای تكرار ایجاد شوند تا در صورت نابودی بخشی از آن, همچنان به صورت مجموعه ای به هم پیوسته كار كند. تا نیمه دهه 60 میلادی كسی به نظرات او توجه‌ای نكرد. تا اینكه در سال 1965 نیروی هوایی آمریكا و«آزمایشگاه های بل» به نظرات او علاقه‌مند شدند و پنتاگون با سرمایه‌گذاری در طراحی و ساخت شبكه ای براساس نظریات او موافقت كرد.
ولی آقای باران (Baran) بنابر دلایلی حاضر با همكاری با نیروی هوایی آمریكا نشد. در این میان دانشمندی با نام تیلور (Tailon) وارد موسسه آرپا (ARPA) شد. او مستقیما به آقای هرتسفلد رییس موسسه پیشنهاد كرد: (ARPA) آرپا هزینه ایجاد یك شبكه آزمایشی كوچك با حداقل چهار گره را تامین كند كه بودجه آن بالغ بر یك میلیون دلار می‌شد. با این پیشنهاد تیلور تجربه ای را آغاز كرد كه منجر به پیدایش اینترنت امروزی شد. او موفق شد در سال 1966, دو كامپیوتر را در شرق و غرب آمریكا به هم متصل كند. با این اتصال انقلابی در نحوه صدور اطلاعات در دنیای ارتباطات رخ داد كه نتیجه آن را امروز همگی شاهد هستیم. این شبکه به بسته هایی (packet) از داده ها که به وسیله کامپیوتر های مختلف ارسال میشدند اتکا داشت. پس از انکه ازمایشها سودمندی انرا مشخص کردند سایر بخش های دولتی و دانشگاهها پژوهشی تمایل خود را به وصل شدن به ان اعلام کردند . ارتباطات الکترونیکی به صورت روشی موثر برای دانشمندان و دیگران به منظور استفاده مشترک از داده ها در امد. در همان زمان که ARPAnet در حال رشد بود تعدادی شبکه پوشش محلی (LAN) در نقاط مختلف امریکا به وجود امد. مدیران LAN ها نیز به وصل کردن کامپیوتر های شبکه های خود به شبکه های بزرگتر اقدام کردند . پروتوکل اینترنت ARPAnet IP زبان استاندارد حکمفرما برای برقراری ارتباط کامپیوتر های شبکه های مختلف به یکدیگر شد.تاریخ تولد اینترنت به طور رسمی اول سپتامبر 1969 اعلام شده است. زیرا كه اولین “IMP” در دانشگاه “UCLA” واقع در سانتاباربارا در این تاریخ بارگذاری شده است.
از اوایل دهه 1990 رشد استفاده از اینترنت به صورت تصاعدی افزایش یافت . یکی از علل چنین استقبالی ابزار جستجویی مانند Gopher و archie بوده است اما اینها در سال 1991 تحت تاثیر word wide web قرار گرفتند که به وسیله CERN یا ازمایشگاه فیزیک هسته ای اروپا ساخته شد . با ان که اینترنت از ابتدا طوری بود که مبادله اطلاعات برای تازه واردان بسیار ساده باشد. بزرگترین جهش در وب در سال 1993 با عرضه نرم افزار موزاییک mosaic که نخستین برنامه مرورگر وب گرافیکی بود به وجود امد.
برنامه موزاییک محصول تلاش دانشجویان و استادان بخش "مرکز ملی کاربردهای ابر کامپیوتر " در دانشگاه ایلینویز امریکا بود. برای نخستین بار موزاییک امکانات اشاره و کلیک (به وسیله موش) را فراهم کرد. کاربران می توانستند صفحات وب (web page) یا مجموعه ای از متن و گرافیک را کنار هم بگذارند تا هر کسی که میخواست انها را بتواند روی اینترنت ببیند. وقتی با موش روی کلمه ها یا تصاویر خاصی که hyper link نامیده میشد کلیک میکردند برنامه موزاییک به طور خود کار یک صفحه دیگر باز میکرد که به کلمه یا تصویر خاص و کلیک شده اختصاص داشت. بهترین بخش این سیستم انجا بود که hyper link ها میتوانستند به صفحاتی روی همان کامپیوتر یا هر کامپیوتر دیگر اینترنت با خدمات وب اشاره کنند. صفحات وب هر روز متولد میشدند و مفهوم موج سواری یا surfing روی وب متولد شد. اواسط سال 1994 سه میلیون کامپیوتر به اینترنت وصل شده بود و در ان هنگام اجرای عملیات اهسته نشده بود. صفحات جدید وب که شامل همه چیز از اسناد دولتی تا مدارک شرکت ها و مدل های جدید لباس بود در سراسر دنیا چندین برابر شد . موزاییک و جانشینان ان مانند navigator محصول شرکت " نت اسکیپ " اینترنت را از قلمرو علمی به میان مردم اوردند. طبق اخرین امار 51 درصد کاربران بعد از سال 1995 وارد این محیط شده اند. میلیون ها انسانی که از اینترنت استفاده میکنند نیازی ندارند که نکات فنی مانند TCP/IP را بدانند . امروزه شرکتهای خدمات دهنده اینترنت یا ISP این کار را به عهده دارند.رشد روز افزون ان و ساده تر شدن استفاده ان همچنان ادامه دارد . هر چه تعداد مردم بیشتری به اینترنت رجوع کنند تعداد شرکت های سازنده برنامه های اینترنت بیشتر میشود.با انکه بعضی از عاشقان اینترنت ان را نوعی شیوه زندگی میدانند. در نظر بیشتر کاربران منبع سرگرمی اطلاعات است ولی بیشترین مصرف ان پست الکترونیکی یا همان email است که یکی از ابزار های ارتباطی کار امد به شمار میرود. پیامها از کامپیوتری به کامپیوتر دیگر با سرعت پرواز میکنند و منتظر میمانند تا شخص فرصت خواندن انها را پیدا کند . وب امکانات خوبی برای کپی از نرم افزارهای مجاز از لحاظ کپی فراهم میسازد.
وقتی كه می بینیم كه در مدت كوتاهی اینترنت به چنین رشدی نایل آمده است, مطمئنا دشوار خواهد بود كه آینده او را پیش بینی كنیم. طبق نظر كارشناسان ماهانه 10 درصد به تعداد كاربران اینترنت افزوده می‌شود ولی تعداد دقیق كاربران كه روزانه از آن استفاده می كنند مشخص نیست. هرچند كه پاره ای از كارشناسان تعداد آنها را تا 900 میلیون نفر حدس می‌زنند. تعداد رسمی كاربران اینترنتی را در سال 2000 كارشناسان 500 میلیون نفر اعلام كرده بودند.
قطعا در سال های آینده تحولات شگرفی را در زمینه شبكه های اینترنتی شاهد خواهیم بود. به‌وسیله اینترنت انسان به راه های جدیدی دست پیدا كرد. در كنار این شانس جدید توسط اینترنت,‌باید بگوییم خطراتی نیز در رابطه با سیاست و اقتصاد و علم به دنبال خواهد داشت. فرم امروزی اینترنت مدیون همكاری تمام كاربران اینترنت در سرتاسر گیتی است كه با این تصور كه اطلاعات موجود در سطح جهان را به راحتی با یكدیگر مبادله كنند. این تصوری بود كه آقای باران(Baran) از اینترنت داشت و امیدواریم در آینده نیز تكامل اینترنت در این مسیر باشد.
تاریخچه اینترنت در ایران
سال ۱۳۷۱: تعداد كمی از دانشگاه‌های ایران، از جمله دانشگاه صنعتی شریف و دانشگاه گیلان، توسط مركز تحقیقات فیزیك نظری و از طریق پروتكل UUCP به اینترنت وصل می‌شوند تا با دنیای خارج ایمیل رد و بدل كنند.
سال ۱۳۷۲ :در سال 1372 هجری شمسی ایران نیز به شبکه اینترنت پیوست. نخستین رایانه ای که در ایران به اینترنت متصل شد مرکز تحقیقات فیزیک نظری در ایران بود. در حال حاضر نیز این مرکز یکی از مرکزهای خدمات اینترنت در ایران است .مركز تحقیقات فیزیك نظری و ریاضیات،‌بعنوان تنها نهاد ثبت اسامی قلمرو [ir.] در ایران به رسمیت شناخته می‌شود. این قلمرو مشخّصه تعیین شده برای هویّت ایران در فضای اینترنت است.
سال ۱۳۷۳ : مؤسسه ندا رایانه تأسیس می‌شود. پس از راه‌اندازی اوّلین بولتن بورد (BBS)، در عرض یك سال نیز اوّلین وب سایت ایرانی داخل ایران را راه‌اندازی می‌كند. همچنین، این مؤسسه روزنامه «همشهری» را به زبان فارسی در اینترنت منتشر می‌كند، كه این اوّلین روزنامه رسمی ایرانی در وب محسوب میشود. در همین سال بدنبال اتصال به اینترنت از طریق ماهواره كانادائی «كد ویژن» (Cadvision)، مؤسسه ندا رایانه فعالیت بازرگانی خود را بعنوان اوّلین شركت خدمات سرویس اینترنتی (ISP) آغاز می‌كند.
سال ۱۳۷۴ :مجلس ایران تأسیس شركت «امور ارتباطات دیتا» تحت نظر شركت مخابرات ایران را تصویب می‌كند و مسؤلیت توسعه خدمات دیتا در سطح كشور را بطور انحصاری در اختیار آن شركت قرار می‌دهد.
سال ۱۳۷۷ :پروژه یونیكد در ایران با قرارداد شورای عالی انفورماتیك و همكاری بنیاد دانش و هنر واقع در انگلستان و با نظارت و مدیریت فنّی دانشگاه صنعتی شریف تحت عنوان «فارسی وب» آغاز می‌شود. هدف پروژه اینست كه با گنجاندن كامل و جامع الفبای فارسی در استاندارد یونیكد، نشر فارسی در كامپیوتر، مخصوصاً اینترنت و وب، استاندارد شود و اصولاً مشكل قلم (فونت) های غیر استاندارد موجود در نرم افزارهای ایرانی حل شود.